Zachowanie w szkole

Do obowiązków uczniowskich wejściu

Etykieta szkół powojennych żądała także rygorystycznego przestrzegania zwrotów i formuł grzecznościowych. Do obowiązków uczniowskich po wejściu nauczyciela do klasy należało wstanie z miejsc. Podobnie żegnało się pedagoga. Obowiązkiem ucznia było również powitanie nauczyciela napotkanego na ulicy. Chłopcy byli również zobowiązani zdjąć czapki.

Rozpoczynała kończyła dzień szkolny

Ciekawym elementem szkolnej etykiety była codzienna modlitwa. Rozpoczynała i kończyła dzień szkolny. Była krótka i na pewno wielu współczesnych uczniów zna ją doskonale: Duch Święty, który oświecasz serca i umysły nasze, dodaj nam ochoty i zdolności, aby ta nauka była dla nas pożytkiem doczesnym i wiecznym. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Władze szkolne stawiały zapór odmawianiu

Uczniowie wypowiadali taką modlitwę stojąc na baczność. Władze szkolne nie stawiały przeszkód w odmawianiu modlitwy, tym uczniom, którzy tego oczekiwali. Dopiero rok 1954 naruszył istniejący zapis a wprowadzono codzienne apele, które rozpoczynały się o godzinie 7.45

Wprowadzono mnóstwo nowych zasad

Późniejsze lata miały ogromny wpływ na etykietę szkolną. Zmienił się sposób ubierania, zlikwidowano szkolną modlitwę, bardzo często zapominano o formułach grzecznościowych. Wprowadzono wiele nowych zasad. Zebrania kończyły się okrzykami. Wydaje się, że system przede wszystkim wpłynął na rytualizację etykiety szkolnej. Przyczynił się do wprowadzenia do niej wielu takich elementów, które szybko mogły być zapomniane, choć niektóre z nich przetrwały cały okres Polski Ludowej. Etykietę szkolną wyznaczały przede wszystkim moralność i obyczajowość epoki.

Wróć